Jan Bratkowski
Biografia
Ur. 24 I 1931 w Warszawie. Zm. 18 XII 2015 w Warszawie.
Aktor, reżyser teatralny, dyrektor Teatru Dramatycznego, pedagog, wykładowca PWSFTviT. Ukończył studia aktorskie w roku 1953 w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Jego mistrzami byli Janina Romanówna i Jan Kreczmar. W dyplomowym przedstawieniu grał Ryjka w Śnie nocy letniej Shakespeare’a u Jana Kreczmara, u Janiny Romanówny Edka w Pannie Maliczewskiej Zapolskiej. Zaangażowany w tym samym roku do warszawskiego Teatru Polskiego, debiutował tam na scenie rolą Sługi Hetmana w dramacie Słowackiego Horsztyński w reżyserii Edmunda Wiercińskiego. Grał również Montera w sztuce Kruczkowskiego Juliusz i Ethel w reżyserii Aleksandra Bardiniego i Leona Strozzi w sztuce de Musseta Lorenzaccio w reżyserii Edmunda Wiercińskiego. W czasie studiów praktykował jako asystent reżyserów Erwina Axera, Jerzego Kreczmara i Konrada Swinarskiego. W roku 1960 po raz pierwszy z sukcesem wystawił samodzielnie Ladacznicę z zasadami Sartre'a w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie. Realizował swoje wizje w teatrach całej Polski. W Warszawie we Współczesnym, Polskim, Ludowym, Nowej Warszawy, Powszechnym, Ateneum i Ochocie. Wystawiał klasykę, polskie sztuki współczesne i najnowsze sztuki zachodnie. Od roku 1953 do roku 1958 był także asystentem w warszawskiej PWST. W roku 1968 mianowano go dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Dramatycznego w Warszawie. Pełnił tę funkcję do roku 1972. W komunikacie wywieszonym tuż po objęciu dyrekcji na tablicy ogłoszeń w teatrze napisał:
Niech mi wolno będzie wyrazić nadzieję, iż dotychczasowy zapał i właściwa temu Zespołowi atmosfera pracy artystycznej stworzy możliwość kontynuacji najlepszych tradycji naszego teatru i dalszego jego rozwoju.[1]
W czasie swojej dyrekcji wyreżyserował m.in. Scenerię zimową Maxwella, Hadriana VII Luke’a, Kochanka i Lekki Ból Pintera, Króla Mięsopusta Rymkiewicza, o którym pisano:
Po niespełna trzech tygodniach - nowe spotkanie z Królem Mięsopustem Jarosława Marka Rymkiewicza. Już przedstawienie dyplomowe studentów PWST na Miodowej dawało przedsmak tej mądrej zabawy, jaką przygotował Jan Bratkowski w Teatrze Dramatycznym. W studenckim spektaklu wyeksponowano burleskowo-farsową warstwę sztuki, w Teatrze Dramatycznym Król Mięsopust nabrał filozoficznej głębi i artystycznej agresywności, moralitet stał się bardziej przejrzysty, bogatszy w tonacje i barwy. (…) Reżyser śmiało doprowadza też do zderzenia klimatów, kontrastuje nastroje - wydobywając przez to głębię tekstu i uczytelniając podteksty dialogu. Przy wielu zaletach roboty reżyserskiej wydaje się, że spektakl jest niekiedy "przeinscenizowany". w jego organizowanym świetle zgiełku ginie trochę znaczącego tekstu. Ale te drobne usterki w minimalnym tylko stopniu wpływają na odbiór mądrej, teatralnie efektownej zabawy. (Stefan Polanica, „Słowo Powszechne”, 1971)
Od roku 1973 do roku 1993 Bratkowski był wykładowcą w łódzkiej Szkole Filmowej a od roku 1978 do roku 2000 także etatowym reżyserem Teatru Polskiego w Warszawie. Ostatnie swoje dwa przedstawienia Przy drzwiach zamkniętych Sartre'a i Masz być szczęśliwy Simona wystawił w latach 2003-2006 w Teatrze Ochota. Nieustannie współpracował z Telewizją Polską i z Polskim Radiem. [2]
[1] http://www.encyklopediateatru.pl/kalendarium/4469/jan-bratkowski-obejmuje-funkcje-dyrektora-teatru-dramatycznego
[2] W. Sadowy, http://encyklopediateatru.pl/artykuly/214884/jan-bratkowski-24011931-18122015-pozegnanie