II Warszawskie Spotkania Teatralne 1 grudnia 1966 – 8 grudnia 1966
„Warszawskie Spotkania…” po raz drugi
Kiedy rok temu próbowano dokonać oceny Warszawskich Spotkań Teatralnych, wszyscy na ogół zgodnie uznali, że inicjatywa organizowania podobnych przeglądów w Warszawie jest potrzebna i pożyteczna. Opinia ta przewijała się zarówno w wypowiedziach krytyki teatralnej, jak i zaproszonych teatrów.
Założenia programowe warszawskiej imprezy odbiegały od przyjętych zasad organizacyjnych licznych festiwali terenowych i regionalnych, które stosowały różnego rodzaju „klucze" w doborze scen i spektakli. Zasadnicza różnica polegała na zrezygnowaniu z konkursowego charakteru imprezy, a więc bez jury i nagród.
Teatry zaprezentowały w roku ubiegłym szeroki repertuar klasyczny i współczesny, pozycje uznane za reprezentatywne dla ich aktualnych osiągnięć i aspiracji. Wystąpiło 10 teatrów z Krakowa, Łodzi, Wrocławia, Gorzowa Wlkp., Gdańska, Białegostoku, Olsztyna, Katowic i Nowej Huty. Poszczególnym spektaklom towarzyszyło duże zainteresowanie, zwłaszcza że większość zaproszonych teatrów wystąpiła w Warszawie po raz pierwszy lub po długiej przerwie.
Opierając się na doświadczeniach roku ubiegłego, wysunięto postulat, aby każdy teatr dał dwa spektakle, dzięki czemu szerszy krąg widzów będzie miał możność obejrzenia interesujących go przedstawień. Zasadę tę realizujemy w roku 1966. Zmusza to jednak do ograniczenia liczby zaproszonych teatrów ze względu na czas trwania imprezy.
Aby wzbogacić program tegorocznych Spotkań, zaprosiliśmy kilku wybitnych aktorów, którzy wystąpią równocześnie z teatrami dramatycznymi w Sali Prób, dając przygotowane przez siebie recitale, nazwane umownie Teatrem Jednego Aktora.
Oczywiście, repertuar Warszawskich Spotkań Teatralnych nie wyczerpuje wszystkich wybitnych zjawisk w dorobku scen pozawarszawskich. Daje on możność zaznajomienia się z aktualnymi osiągnięciami teatru polskiego w skromnym wprawdzie zakresie, ale wzbogacającym przecież nasze życie kulturalne, w którym coraz większa rolę odgrywają wizyty zespołów z innych miast.
Warszawskie Spotkania Teatralne będą kontynuowane w przyszłości. Mamy nadzieję, że przyjmą się one na trwałe i pozwolą spełnić postulaty licznych miłośników teatru.
Wydział Kultury Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy
Przedstawienia
- Głód i pragnienie Premiera: 24 września 1965 reż. Ziębiński Andrzej, Teatry Dramatyczne (Teatr Polski), Szczecin
- Komu bije dzwon Premiera: 8 listopada 1965 reż. Michałowska Danuta (realizacja sceniczna), Estrada, Kraków
- O długim czekaniu Premiera: 5 listopada 1966 reż. , Teatr Dramatyczny, Warszawa
- Sen srebrny Salomei Premiera: 10 listopada 1966 reż. Minc Tadeusz, Zatorski Witold, Teatr Nowy, Łódź
- Słowa Boże Premiera: 14 stycznia 1966 reż. Peralta Delfor, Teatr Polski, Poznań
- Tabakiera króla jegomości. Wieczór starych polskich piosenek Premiera: 1 stycznia 1966 reż. , Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Imprez Artystycznych, Kraków
- Woyzeck Premiera: 25 czerwca 1966 reż. Swinarski Konrad, Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej, Kraków
- Wybieram odwagę Premiera: 24 marca 1966 reż. Laskowska Wanda, Teatr im. Stefana Jaracza, Olsztyn-Elbląg
Dokumenty
Ewa Ostrowska, Nie tylko od wielkiego dzwonu
(oe), Słowacki i Hemingway. II Warszawskie Spotkania Teatralne
(oe), II Warszawskie Spotkania Teatralne
(bz), Stary Teatr z Krakowa weźmie udział w Warszawskich Spotkaniach
(W), 1 grudnia inauguracja Warszawskich Spotkań Teatralnych
[b.a.], Dla Czytelników “Expressu” zniżkowe bilety na Spotkania Warszawskie
(woy), “Warszawskie Spotkania Teatralne”
Józef Szczawiński, Więcej światła
Irena Bołtuć, Warszawskie Spotkania Teatralne czy teatr okrucieństwa
(mc), Teatry z innych miast w stolicy
Jerzy Zagórski, Stało się
Jerzy Zagórski, Robota i temat
Jerzy Zagórski, Kawał dobrego teatru
Jan Kłossowicz, Teatr Konrada Swinarskiego
Stefan Polanica, “Tabakiera Króla Jegomości”
Stefan Polanica, Pokaz dobrego teatru
Stefan Polanica, “Sen srebrny Salomei”. Warszawskie Spotkania Teatralne
Stefan Polanica, “Komu boje dzwon”. Warszawskie Spotkania Teatralne
Stefan Polanica, “Woyzeck”. Warszawskie Spotkania Teatralne
Stefan Polanica, Nieznana Róża Luksemburg
W.N., Warszawskie Spotkania Teatralne
HEN., 10 teatrów z całego krraju na stołecznej scenie
[b. a], II Warszawskie Spotkania Teatralne
S., Przed II Warszawskim Spotkaniem Teatralnym
JASZCZ, Teatr Jednego Aktora
(s), II Warszawskie Spotkania Teatralne
PAP, Teatr Nowy z Łodzi zainaugurował “Waeszawskie spotkania teatralne”
JASZCZ, “Królestwo reżysera”
JASZCZ, Z zachodu
Wanda Padwa, Warszawskie “Spotkania teatralne” po raz drugi
Bogusław Czarmiński, Pozory zaszczytu. Po Warszawskich Spotkaniach Teatralnych
Jerzy Koenig, “Woyzeck” Swinarskiego
Elżbieta Żmudzka, Spotkania teatralne
August Grodzicki, Marta Stebnicka. II Warszawskie Spotkania Teatralne
(k), II Warszawskie Spotkania Teatralne
August Grodzicki, Udany start
August Grodzicki, “Woyzeck” z Krakowa
August Grodzicki, Halina Słojewska