IX Warszawskie Spotkania Teatralne

12 grudnia 1973  –  21 grudnia 1973

Drodzy widzowie
Już po raz dziewiąty spotykamy się w sali Teatru Dramatycznego
m.st. Warszawy na Warszawskich Spotkaniach Teatralnych. Obok pięciu przedstawień, prezentowanych na dużej scenie przez cztery różne teatry, zobaczycie także cykl widowisk kameralnych, granych w naszej Sali Prób. Zanim jednak odsłoni się kurtyna, warto może poświęcić chwilę wspomnieniom i dokonać niewielkiego bilansu. Bo może nie wszyscy pamiętamy – a ci młodsi nawet nie wiedzą, że w ciągu tych minionych lat w Warszawskich Spotkaniach Teatralnych uczestniczyło 17 teatrów z 13 miast, że zaprezentowały one 52 sztuki od tragedii antycznej począwszy, a na najnowszych osiągnięciach dramaturgii polskiej i światowej skończywszy.
Oglądaliśmy teatry z Białegostoku, Bielska-Białej, Gorzowa, Gdańska, Katowic, Koszalina, Krakowa, Lublina, Łodzi, Olsztyna, Poznania, Szczecina i Wrocławia. Niektóre z nich są niemal stałymi gośćmi wst, inne przybywają rzadziej. Wszystkie jednak przyjmujemy z równym zaciekawieniem, wiemy bowiem dobrze, że dopiero one wszystkie składają się na obraz naszego teatru, są wyrazem jego osiągnięć i poszukiwań, niepokojów i dążeń. Nie jest też sprawą przypadku, że wśród bogatego repertuaru Warszawskich Spotkań Teatralnych 30 pozycji to sztuki polskie, zarówno współczesne jak i dawne, one bowiem kształtują przede wszystkim oblicze teatru naszego. Oglądaliśmy Słowackiego i Witkiewicza, Norwida i Różewicza, Bogusławskiego i Brylla, Fredrę i Drozdowskiego, Wyspiańskiego i gdańskiego Anonima z xvii wieku. Żeromskiego i Hołuja, Micińskiego i Kajzara – że tylko ich tutaj przypominamy. A obok nich Ajschylosa i Sofoklesa, Szekspira i Cervantesa, Ostrowskiego i Büchnera, Dostojewskiego i Del Valle-Inclána, Majakowskiego i Albe’ego, O’Caseya i Treniewa, Ioneskę i Leonowa. A przecież nie sam repertuar stanowi o bogactwie naszego teatru. Tworzą go ludzie – aktorzy, reżyserzy, scenografowie; ich też podziwialiśmy często najżywiej, najgoręcej. Niektórych z nich witamy jak dobrych znajomych, wszystkich – ze szczerym zainteresowaniem. Chcemy wiedzieć, co mają nam do powiedzenia i jak to wyrażą.
Za chwilę podniesie się kurtyna 9. Warszawskich Spotkań Teatralnych. Czekaliśmy na nie cały rok. I chyba dlatego wszyscy są trochę wzruszeni. My tutaj na widowni, i oni, tam, czekający na gong w kulisie.