XXII Warszawskie Spotkania Teatralne

30 stycznia 1993  –  8 lutego 1993

Od 30 stycznia do 8 lutego odbywają się kolejne, dwudzieste drugie
Warszawskie Spotkania Teatralne. Byłoby rzeczą naturalną, gdybyśmy to
niezbyt długie zdanie uznali jednocześnie za informację i za komentarz.
Ten, kto jako widz zechce obejrzeć zaproszone do Warszawy przedstawienia,
odwróci kartkę i przeczyta informację o czterech teatrach i pięciu
spektaklach, które reprezentują sceny pozawarszawskie w stolicy. To mu
wystarczy. Ten, kto jako diagnosta życia teatralnego uzna Warszawskie
Spotkania Teatralne za kolejny anatomiczny opis kondycji teatru dramatycznego
w Polsce, niechaj bada pacjenta na własną rękę. Nie wiemy, co powie.
Cokolwiek powie, będzie miał rację. Po prostu: mamy kolejne, dwudzieste
drugie Warszawskie Spotkania Teatralne. Z nieba nie spadły, naprawdę.
Nam, organizatorom, wypada zwyczajnie podziękować. Tym, którzy sfinansowali
tę najważniejszą od lat stołeczną imprezę teatralną z udziałem niestołecznych
teatrów. Tym, którzy tu udostępnili nam swoje sceny. Tym, którzy
nas wsparli pomocą, radą, dobrym słowem. Teatrom, które przyjechały.
Pięciu reżyserom, których przedstawienia gościmy w Warszawie. Aktorom,
których mamy u nas bodaj przez kilka dni. Publiczności wreszcie, która
pozostała wierna Warszawskim Spotkaniom Teatralnym, jak zwykle.
Kiedy wszyscy dookoła liczą pieniądze, liczmy przynajmniej my na teatr,
który jest potrzebny swojej widowni.